Σάββατο 16 Μαρτίου 2024

Μαυροβούνιο, στην παλιά πρωτεύουσα!

Στα Βαλκάνια με το αυτοκίνητο….ξανά!

2018- Road Trip στα Βαλκάνια, μέρος 11ο

(Συνέχεια από Ποτάμια, λίμνες και έλατα στο Μαύρο-Βουνό!)

 

15-17 Ιουλίου 2018

 

(πρώην Ρώσικη πρεσβεία)

Η πόλη Τσέτινιε (Cetinje / Цетиње) είναι μια μικρή πόλη περίπου 14000 κατοίκων χτισμένη σε υψόμετρο 650μ πάνω από τη θάλασσα στα νοτιοδυτικά της χώρας. Ιδρύθηκε το 1482 από τον Ivan Crnojević (Иван Црнојевић, βασιλεία 1465-1490), όταν αυτός μετέφερε την πρωτεύουσα του βασιλείου του από το Obod εκεί, για λόγους ασφάλειας. Πέρασε τους αιώνες με τα πάνω της και τα κάτω της, ελεύθερη ή υποτελής. Από τα τέλη του 19ου αι μέχρι το 1946, που η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην Ποντγκόριτσα / Τίτογκραντ, ήταν η πρωτεύουσα του Βασιλείου του Μαυροβουνίου ή του ομοσπονδιακού κρατιδίου της Γιουγκοσλαβίας και στο διάστημα αυτό αναπτύχθηκε πολύ και πλουτίστηκε με υπέροχα κτίρια αλλά και τα σημαντικότερα πολιτιστικά ιδρύματα της χώρας, όπως το Εθνικό Μουσείο, την Εθνική Βιβλιοθήκη, το αρχείο ή το Εθνικό Θέατρο της χώρας. Σήμερα είναι συμπρωτεύουσα (πραγματικά όμως, όχι κατ’ όνομα) μιας και εκεί είναι η επίσημη κατοικία του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και η έδρα του Υπουργείου Πολιτισμού, κάτι που δείχνει και τη μεγάλη πολιτιστική σημασία της πόλης.

Κυριακή 10 Μαρτίου 2024

Ποτάμια, λίμνες και έλατα στο Μαύρο-Βουνό!

Στα Βαλκάνια με το αυτοκίνητο….ξανά!

2018- Road Trip στα Βαλκάνια, μέρος 10ο

(Συνέχεια από Κροατία, στην πόλη του Διοκλητιανού!)

 

13-15 Ιουλίου 2018

 

 

Το επόμενο πρωί φορτώσαμε και πήραμε το δρόμο προς τα νότια σε ένα ταξίδι που θα διαρκούσε πάνω από μία εβδομάδα μέχρι το σπίτι μας.

Σχεδόν μιάμιση ώρα μετά και λίγο πάνω από 120χμ φτάσαμε στα σύνορα με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

Σε όλες τις διαδρομές σε αυτή τη χώρα θα βλέπαμε μια εικόνα που δείχνει πως οι αντιπαλότητες και τα μίση σε αυτή τη χώρα, δυστυχώς δεν έχουν τελειώσει. Επειδή σ’ αυτή ζουν δύο εθνότητες, οι Βόσνιοι και οι Σέρβοι, όλες οι οδικές πινακίδες είναι γραμμένες και με λατινικό αλφάβητο (για τους Βόσνιους) και με κυριλλικό (για τους Σέρβους). Αν η περιοχή είναι Βοσνιακή είναι πάνω το λατινικό και κάτω το κυριλλικό και το ανάποδο. Σχεδόν σε όλες τις πινακίδες κάποιοι έχουν μουτζουρώσει με σπρέί το «αντίπαλο» όνομα.

Κυριακή 3 Μαρτίου 2024

Στην Πάτρα για Πάσχα-σκόρπιες εικόνες!

13-17 Απριλίου 2023 

 

 

Με την Πάτρα έχουμε ισχυρούς δεσμούς, χωρίς να έχουμε καταγωγή από εκεί. Απλά ζήσαμε αρκετά χρόνια στην Αχαϊκή πρωτεύουσα, έχουμε φίλους καλούς και κατεβαίνουμε κάθε που μπορούμε.

Την πρόσκληση για Πάσχα στην Πάτρα τη δεχτήκαμε με μεγάλη χαρά. Είπαμε μάλιστα να το συνδυάσουμε με άλλη μια εκδρομή που σχεδιάζαμε καιρό, αλλά όλο το αναβάλαμε. Μερικές μέρες στη Φωκίδα. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. 

Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2024

Κροατία, στην πόλη του Διοκλητιανού!

Στα Βαλκάνια με το αυτοκίνητο….ξανά!

2018- Road Trip στα Βαλκάνια, μέρος 9ο

(Συνέχεια από Μαυροβούνιο, μια πρώτη γνωριμία!)

 

11-12 Ιουλίου 2018

 


Αργά το επόμενο πρωί, πληρώσαμε, φορτώσαμε και ξεκινήσαμε προς τα βόρεια της χώρας. Προορισμός μας το Σπλιτ, περίπου 230χμ και 3 ώρες μακριά. Όπως έχουμε ξαναπεί το 2018 δεν είχε φτιαχτεί ακόμα η γέφυρα που παρακάμπτει το κομμάτι της Βοσνίας που χωρίζει στα σφήνα την Κροατία στα δύο. Έτσι περάσαμε στη Βοσνία, στην περιοχή πάνω από την πόλη Νέουμ. Το καλό με την αλλαγή χώρας ότι είχαμε τη δυνατότητα να φουλάρουμε φτηνή βενζίνα, σε τιμές πολύ χαμηλότερες από αυτές στην Κροατία. Κάτσαμε και στο καφέ του βενζινάδικου για καφέ και ένα γλυκάκι.

Αφού ξεκουραστήκαμε ξεκινήσαμε και πάλι. Δύο ώρες μετά φτάσαμε στο Σπλιτ. Μιας και θα μέναμε σε διαφορετικό κατάλυμα, συνεννοηθήκαμε με τους φίλους μας για το απογευματινό μας ραντεβού στη Ρίβα, την παραλιακή περατζάδα της παλιάς πόλης του Σπλιτ.

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2024

Μαυροβούνιο, μια πρώτη γνωριμία!

Στα Βαλκάνια με το αυτοκίνητο….ξανά!

2018- Road Trip στα Βαλκάνια, μέρος 8ο

(Συνέχεια από Κροατία, στο μαργαριτάρι της Αδριατικής!)

 

10 Ιουλίου 2018

 


Το επόμενο πρωί νωρίς-νωρίς βρεθήκαμε και πάλι έξω από την κεντρική πύλη της παλιάς πόλης του Ντουμπρόβνικ, αλλά όχι για άλλη μια επίσκεψη στο Ντουμπρόβνικ, αλλά για να πάρουμε το βανάκι για μια εκδρομή στο γειτονικό Μαυροβούνιο, στις τουριστικές «ναυαρχίδες» της μικρής αυτής χώρας.

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024

Τεγέα, τα ίχνη της σπουδαίας Αρκαδικής πόλης!

 14 Δεκεμβρίου 2023

 

 

Μέσιασε ο Δεκέμβρης, καλή μέρα ήτανε, πάμε εκδρομούλα λοιπόν. Που όμως;

Πάει καιρός που σκεφτόμουνα το Αρχαιολογικό Μουσείο της Τεγέας, έξω από την Τρίπολη, για το οποίο είχα διαβάσει πολύ καλά λόγια. Πάμε λοιπόν να το δούμε και αυτό και τα αρχαία που είναι στην ίδια περιοχή. Έτσι κι αλλιώς η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη με τον αυτοκινητόδρομο. 

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2024

Κροατία, στο μαργαριτάρι της Αδριατικής!

Στα Βαλκάνια με το αυτοκίνητο….ξανά!

2018- Road Trip στα Βαλκάνια, μέρος 7ο

(Συνέχεια από Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το γεφύρι της ενότητας, το γεφύρι του μίσους!)

8-9 Ιουλίου 2018

 


Βρήκαμε το δωμάτιό μας, κάπου στα περίχωρα του Ντουμπρόβνικ, ανεβάσαμε τα πράγματα, φρεσκαριστήκαμε και αφού τηλεφωνηθήκαμε με τους φίλους μας πήγαμε μέχρι τη στάση και πήραμε το λεωφορείο που πάει στην παλιά πόλη. Εδώ να πω πως με τους φίλους μας μέναμε σε διαφορετικά ξενοδοχεία σε όλους τους κοινούς προορισμούς αυτού του ταξιδιού. Το ραντεβού μας ήταν στο λιμάνι για φαγητό.

Το Ντουμπρόβνικ είναι η ναυαρχίδα του Κροάτικου τουρισμού, σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένα. Αυτό έχει δύο βασικές αρνητικές συνέπειες. Είναι πανάκριβο και έχει απίστευτα πολύ κόσμο.

Είναι τόσο ακριβό, που οι φίλοι μας, αν και Ελβετοί, τρίβανε τα μάτια τους με τις τιμές. Τιμές Ελβετίας. Στο πρατήριο κοντά στο δωμάτιό μας που πήγα να πάρω ψωμί, η φρατζόλα (350γρ) έκανε 2 ΕΥΡΩ (στην Ελλάδα έκανε τότε 0,60-0,70ΕΥΡΩ και σε καμία περίπτωση οι αποδοχές των Κροατών δεν ήταν 3πλάσιες).

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024

Ο Ηριδανός στο Μοναστηράκι!

 9 & 16 Νοεμβρίου 2023

 

 

Αλήθεια πόσες φορές έχω περάσει δίπλα του χωρίς να του δώσω την πρέπουσα σημασία; Κι εγώ και κάμποσα εκατομμύρια Αθηναίοι και μη, Έλληνες και ξένοι. Μόνο μια φορά, πολλά χρόνια πριν κοντοστάθηκα και του έριξα μια ματιά.

Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2024

Δύο τοιχογραφίες στη Νέα Φιλαδέλφεια!

 7 Δεκεμβρίου 2023

 

 

Μια δουλειά με έφερε μεσημεράκι της Πέμπτης στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μέχρι να τελειώσει είχα χρόνο να πάω να κοιτάξω κάτι άλλο. Πήρα τη Δεκελείας προς το Άλσος και βρήκα στο δρόμο μου το Δημαρχείο του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας. Το κτίριο το είχα δει κι άλλες φορές.

Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2024

Καρυστινές λιχουδιές!

  19 Ιανουαρίου 2024

 

 

«Ανοιξιάτικο» το πρωί της Παρασκευής, αν και Γενάρης και αποφασίσαμε να ανέβουμε στο Παραδείσι για να απολαύσουμε κάποιες Καρυστινές λιχουδιές,

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2024

Στο Μεσολόγγι η πρώτη βόλτα της χρονιάς!

 2 Ιανουαρίου 2024

 

Σχεδόν πάντα τη δεύτερη ή τρίτη μέρα της νέας χρονιάς κάνουμε μια εκδρομή. Ανάλογα το που γιορτάζουμε τον καινούριο χρόνο πάμε σε κάποιο μέρος εκεί κοντά. Φέτος είχαμε κατέβει για Πρωτοχρονιά στην Πάτρα (Εικόνες της Γιορτινής Πάτρας!). Έτσι τη δεύτερη μέρα ξεκινήσαμε για μια βόλτα στο Μεσολόγγι. Επειδή σε αυτή την Ηρωική πόλη έχουμε πάει κι άλλες φορές (Στο νομό με τα πολλά νερά!-Μεσολόγγι), αυτή τη φορά περιοριστήκαμε σε βόλτες, καφέ και φαγητό.

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2024

Εικόνες της Γιορτινής Πάτρας!

 29-30 Δεκεμβρίου 2023

  


Πέρασαν οι γιορτές των Χριστουγέννων και λίγες μέρες μετά φύγαμε για την Πάτρα για να αλλάξουμε χρόνο με τους φίλους μας. Στην έξοδο για Ξυλόκαστρο βγήκαμε για να κατέβουμε στην παραλία να κάτσουμε κάπου για καφέ. Τα περισσότερα που βρήκαμε ήταν κλειστά και κάποια άλλα που λειτουργούσαν δεν μας «ενέπνευσαν». Έτσι πήραμε τον παλιό, παραλιακό δρόμο προς τα δυτικά. Περάσαμε κάμποσα χωριά, που έχουν το χαρακτηριστικό πως αποτελούν ένα μεγάλο, στενόμακρο οικιστικό σύνολο, με τα χωριά να ξεχωρίζουν μόνο από τις πινακίδες με τα ονόματά τους.

Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2024

2023, ο απολογισμός!

 


Πάει και αυτή η χρονιά και πήγε καλά. Είμαστε καλά και κάναμε και κάποια ταξίδια σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Τη χρονιά αυτή, λοιπόν, περάσαμε πάνω από 3 μήνες στην Κάρυστο, κυρίως το καλοκαίρι, αλλά κάναμε κάποιες εκδρομές και ταξίδια, κυρίως εντός Ελλάδας και ένα ταξίδι-όνειρο με το αυτοκίνητο (νοικιασμένο) στη Νορβηγία.

Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2024

Καλή χρονιά!

 

Ευχόμαστε τη νέα χρονιά 

να είσαστε όλοι καλά 

και να είναι αυτή 

που θα πραγματοποιήσετε όσο γίνεται περισσότερα από τα όνειρά σας. 

Χρόνια Πολλά!





Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2023

Του μύθου και της ιστορίας!

 21 Νοεμβρίου 2023

 


Ως γνωστόν η Πελοπόννησος, όπως και όλη η Ελλάδα, βρίθει ιστορικών τόπων και μνημείων, που σχετίζονται με όλες τις ιστορικές εποχές. Εκτός των παλιών μνημείων έχει και πολλά σύγχρονα, που φτιάχτηκαν για να τιμήσουν ή να μνημονεύσουν γεγονότα και πρόσωπα των παλαιότερων χρόνων. Φυσικά η Κορινθία δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Για να δούμε 4 τέτοια, σύγχρονα μνημεία ξεκινήσαμε Εδώ να πω πως όταν εγείρονται τέτοια μνημεία, πολλές φορές «εγείρονται» διαφορετικές απόψεις, κυρίως όσον αφορά το αισθητικό μέρος του θέματος. Μερικές φορές οι διαφορές παίρνουν την μορφή «πολέμου». Όμως επειδή η κάθε είδους προτίμηση, γούστο, αισθητική άποψη είναι κάτι το προσωπικό, δηλαδή υποκειμενικό και όπως λέει ο λαός «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα», δεν θα σταθώ στο αν τα μνημεία που επισκεφτήκαμε είναι «ωραία» ή όχι, κρατώντας την άποψή μου για τον εαυτό μου.

 

Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2023

Καλές Γιορτές!

 

Ευχόμαστε σε όλους 
χαρούμενες γιορτές με αυτούς που αγαπάτε και σας αγαπούν


Καλές Γιορτές 
και 
Ευτυχισμένη η Νέα Χρονιά!





Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2023

Φωτεινή Στεφανίδη: "Σιωπηρή Ευωχία"!

3 Δεκεμβρίου 2023

 

 

Σχεδόν ενάμιση μήνα «τρέχει» η ατομική έκθεση ζωγραφικής της Φωτεινής Στεφανίδη με τον τίτλο «Σιωπηρή Ευωχία» στη Zivasart Gallery και επιτέλους τα καταφέραμε να πάμε να τη δούμε.

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023

Λίμνες ή θάλασσα; Και τα δύο!

 1 Δεκεμβρίου 2023

 


Κάθε φορά που φεύγουμε προς τα βόρεια, στο 90ο περίπου χμ της Αθηνών-Λαμίας, δεξιά όταν ανεβαίνουμε και αριστερά στην επιστροφή φαίνεται η Υλίκη. Γνωστή από την αρχαιότητα, είναι μια λίμνη, που τη βλέπω κάθε φορά που περνάω και αναρωτιέμαι γιατί δεν έχω πάει ακόμα για μια πιο καλή γνωριμία, αν και μια φορά περάσαμε από δίπλα. Είναι γεγονός, απ’ όσο ξέρω, πως δεν υπάρχει καμιά τουριστική αξιοποίησή της και είναι κρίμα, γιατί φαίνεται ενδιαφέρουσα και μάλλον όμορφη. Βέβαια γύρω είναι μια καθαρά αγροτική περιοχή και ίσως αυτό να έχει παίξει το ρόλο του. Προσωπικά πιστεύω πως δεν έχει ακόμα βρεθεί εκείνος ο τοπικός παράγοντας που θα πιστέψει σε μια τέτοια τουριστική αξιοποίηση, μιας και βρίσκεται μιαν ανάσα από την Αθήνα. Ένα ακόμα ατού είναι πως δίπλα της είναι η μικρότερή της αδερφή, η Παραλίμνη και σε πολύ κοντινή απόσταση τα νερά του Βόρειου Ευβοϊκού. Ο συνδυασμός των τεσσάρων παραγόντων, Υλίκη, Παραλίμνη, θάλασσα και εγγύτητα στην Αθήνα θα μπορούσε να αποδειχτεί πολύ γερός και προσοδοφόρος.

Αυτά σκεφτόμουνα λίγες μέρες πριν, που έψαχνα για καμιά βόλτα, όταν ξεμπερδεύαμε από κάποιες υποχρεώσεις και θα το επέτρεπε και ο καιρός βεβαίως.

1η Δεκέμβρη και είπαμε να καλωσορίσουμε τον τελευταίο μήνα της χρονιάς με μια εκδρομούλα σε αυτά τα μέρη, μιας και ο καιρός ήταν «ανοιξιάτικος».

Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2023

«Μικρή Ιερουσαλήμ», μέρος 2ο!

Στα μέρη του ξινόμαυρου,

οδικό ταξίδι στη Κεντροδυτική Μακεδονία, μέρος 3ο

(συνέχεια από Στους δρόμους του κρασιού!) 

18-19 Μαΐου 2019

 

 

Τελευταία μέρα του ταξιδιού μας και είπαμε να την αφιερώσουμε στη Βέροια και κάποια περίχωρά της.

Ένα από τα σημαντικότερα γνωρίσματα της Βέροιας είναι η εγγύτητά της με το μεγαλύτερο Ελληνικό ποτάμι, τον Αλιάκμονα, ο οποίος περνά λίγο έξω από την πόλη, όπου και σχηματίζεται η τεχνητή λίμνη της Αγίας Βαρβάρας. Τον είχαμε συναντήσει κάποιες φορές τις προηγούμενες μέρες, αλλά δεν είχαμε ασχοληθεί μαζί του. Ξεκινήσαμε λοιπόν την τελευταία μας μέρα στην περιοχή, με μια πιο «στενή» επαφή με το μεγάλο, το όμορφο, το μυθικό ποτάμι.

Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2023

«Μικρή Ιερουσαλήμ», πρώτες εικόνες!

Στα μέρη του ξινόμαυρου,

οδικό ταξίδι στη Κεντροδυτική Μακεδονία, μέρος 1ο

 15 Μαΐου 2019

 




 -Ωραία ήταν τότε στα Καλάβρυτα!

-Πολύ ωραία! Και η επίσκεψη στο οινοποιείο εξαιρετική

-Ε, να το ξανακάνουμε τότε

-Που όμως;

-Τι λέτε για Μακεδονία, στην περιοχή της Νάουσας, που βγάζει πολλά και καλά κρασιά;

-Ωραία ιδέα!

Αυτά κουβεντιάζαμε με την Anita και τον Werner, τους Ελβετούς φίλους μας στην Κάρυστο, αναπολώντας το όμορφο ταξίδι μας στην κεντρική Πελοπόννησο το 2014. Και ναι μεν αναπολούσαμε και σχεδιάζαμε, αλλά ήρθαν έτσι τα πράγματα που πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια μέχρι να το κάνουμε και αφού είχε προηγηθεί ένα χρόνο πριν το υπέροχο ταξίδι στα δυτικά των Βαλκανίων, χωρίς όμως επισκέψεις για κρασιά.

Οι φίλοι μας εκείνη τη χρονιά είχαν έρθει στην Κάρυστο στις αρχές Απρίλη και θα έφευγαν για το σπίτι τους γύρω στις 20 Μαΐου, παίρνοντας το καράβι για Ιταλία από την Ηγουμενίτσα. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε εκεί πάνω στη Μακεδονία 5 μέρες πριν για να περάσουμε ένα 4ήμερο γυρνώντας και γνωρίζοντας της περιοχή. Μετά από ψάξιμο, βρήκαμε προσβάσιμο κατάλυμα λίγο έξω από τη Βέροια, στο δρόμο για Σέλι. Είχε και εστιατόριο με υπέροχη, όπως αποδείχτηκε κουζίνα και μοναδικό χύμα ξινόμαυρο. Να με συγχωρήσουν τα διάσημα και πανάκριβα οινοποιεία, που επισκεφτήκαμε, αλλά το ξινόμαυρο του εστιατορίου αυτού δεν υπάρχει.

Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2023

Η Κοιλάδα των Ναών!

Στο ένα «άκρο» της Τριακρίας!

Ταξίδι στη Δυτική Σικελία, μέρος 9ο (τελευταίο)

(συνέχεια από Έρυξ και Κεφαλοίδιον!)

 

9-10 Οκτωβρίου 2019

 

Αφού τελειώσαμε την επίσκεψή μας στην Cefalù, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για να δούμε έναν από τους κορυφαίους αρχαιολογικούς χώρους του νησιού. Μια διαδρομή γύρω στα 150χμ νότια μας έφερε περίπου στη μέση της νότιας ακτής του.

Το 689/88 π.Χ., Ρόδιοι και Κρήτες ίδρυσαν τη Γέλα, την πρώτη ελληνική αποικία στις νότιες ακτές τις Σικελίας. Έναν αιώνα αργότερα, το 583 ή 582 π.Χ., άποικοι από τη Γέλα, μαζί με πολιτικούς εξόριστους από τη μητροπολιτική Ρόδο, ιδρύουν κοντά στον ποταμό Ακράγαντα μια νέα αποικία και τη βαφτίζουν με το όνομα του ποταμού.

Υπήρξε σπουδαία πόλη με πλούτο και μεγάλο πληθυσμό. Στη μεγαλύτερη ακμή της έφτασε το πρώτο μισό του 5ου αι, μετά τη λαμπρή νίκη εναντίον των Καρχηδονίων στην Ιμέρα. Για τους Ακραγαντίνους, έλεγε ο συμπολίτης τους Εμπεδοκλής (5ος π.Χ. αι.) ότι «απολαμβάνουν τη ζωή σα να επρόκειτο να πεθάνουν την επομένη και κτίζουν σα να πρόκειται να ζήσουν αιώνια».

Το πιο χαρακτηριστικό είναι μια σειρά μεγάλων περίπτερων ναών τους οποίους έκτισαν τον έναν μετά τον άλλον, πάνω στο χείλος του απότομου βράχου, πίσω από τον οχυρωματικό περίβολο της πόλης και πολύ κοντά σε αυτόν. Όλη η «Κοιλάδα των ναών» εκτείνεται κατά μήκος της ακτής. Ο επισκέπτης που ερχόταν από τη θάλασσα, αντίκριζε το υψηλό τείχος πάνω στο ύψωμα και, πάνω από τον οχυρωματικό περίβολο, τις στέγες των ναών της Αρχαϊκής και Κλασικής εποχής.

Τα απομεινάρια εκείνων των μεγαλόπρεπων ιερών κτισμάτων της «Κοιλάδας των Ναών» του Ακράγαντα είχαμε έρθει να δούμε. Λόγω του κινητικού προβλήματος μας επέτρεψαν να επισκεφτούμε όλο το χώρο με το αυτοκίνητο.

Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2023

13 χρόνια «δισάκι»!

 

Πέρασαν 13 χρόνια από όταν έκανα την πρώτη ανάρτηση στο «νεογέννητο» τότε ιστολόγιό μου. 13 χρόνια γεμάτα δημιουργία και ταξίδια. Σχεδόν 950 είναι οι αναρτήσεις από τότε, οι περισσότερες να αφορούν κάποιο ταξίδι, κάποια εκδρομή ή κάποια επίσκεψη. Πολλές είναι και οι αναρτήσεις που αφορούν «πολιτιστικά ταξίδια», εκθέσεις, μουσικά δρώμενα κλπ. Πάνω από 863000 επισκέψεις, από γνωστούς και άγνωστους «φίλους», έχοντας αποκτήσει ένα σταθερό κοινό ανθρώπων με τους οποίους μοιραζόμαστε τις κοινές μας αγάπες, τα ταξίδια και τον πολιτισμό.

13 χρόνια! Κι όμως αισθάνομαι πως είναι μόνο η αρχή. Καλά να είμαστε, να ταξιδεύουμε, να γεμίζουμε εικόνες, εντυπώσεις και συναισθήματα και όλα αυτά να τα μοιραζόμαστε μέσα από το αγαπημένο μου «δισάκι».

 

Να τα εκατοστήσεις!


θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας




 

Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2023

Σύγχρονη γλυπτική στην Κόνιτσα!

 21-23 Οκτωβρίου 2023

 


Όταν ετοίμαζα το ταξίδι μας στα Μαστοροχώρια διάβασα για τα μοντέρνα γλυπτά που βρίσκονται στην Κόνιτσα, προϊόντα ενός συμποσίου γλυπτικής που έγινε εκεί το 1995.

Απορία μου γεννήθηκε πως προέκυψε συμπόσιο γλυπτικής στην ακριτική αυτή μικρή πόλη;. Ώσπου κατάλαβα. Μα η αιτία είναι οι «πελεκάνοι». Και δεν εννοώ τα γνωστά πουλιά. «Πελεκάνους» λέγανε τους λιθοξόους, τους μαστόρους που πελεκάγανε την πέτρα και βγάζανε θαύματα. Οι περισσότεροι και καλύτεροι προέρχονταν από τα Μαστοροχώρια, τα χωριά βόρεια της Κόνιτσας. Χτίσανε τα χωριά τους, χτίσανε την Ήπειρο, χτίσανε την Ελλάδα και η μαστοριά τους έφτασε στα πέρατα του κόσμου, από την Περσία μέχρι την Αλάσκα. Και δεν ήταν μόνο οι πετράδες. Σε άλλο μαστοροχώρι βγαίνανε ταλιαδούροι, δηλαδή ξυλογλύπτες, που έφτιαχναν τέμπλα και έπιπλα απαράμιλλης τέχνης και ομορφιάς, ενώ από τους Χιονάδες (μαστοροχώρι κι αυτό), έβγαιναν οι περιβόητοι Χιοναδίτες Ζωγράφοι. Όλα αυτά δείχνουν πως οι άνθρωποι της περιοχής της Κόνιτσας έχουν μπολιαστεί με την τέχνη, έχει περάσει στο DNA τους. Γιατί λοιπόν να μην κάνουν το συμπόσιο που λέγαμε;

Έτσι το 1995 ο δήμος Κόνιτσας διοργάνωσε συμπόσιο γλυπτικής με σκοπό να τιμήσει τους «Πελεκάνους» της γύρω περιοχής.

Στο συμπόσιο συμμετείχαν 11 γλύπτριες και γλύπτες, που δημιούργησαν ισάριθμα έργα, που άφησαν στον τόπο, τοποθετημένα σε διάφορες θέσεις. Για να τα βρω και να τα φωτογραφίσω έψαξα πρώτα στο ίντερνετ, ρώτησα στο γραφείο τουρισμού, αλλά και ντόπιους και τελικά κατάφερα να τα βρω όλα.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...