Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Μικρή βόλτα στον Υμηττό!


24 Μαρτίου 2012

Στα ανατολικά και νότια της Αθήνας, ξαπλώνεται ένας «Τρελός»!! Έτσι λέγανε παλιά το τρίτο σε ύψος βουνό της Αττικής. Τον Υμηττό! Αυτό το λαϊκό τοπωνύμιο έδωσε αφορμή να χαρακτηρίσουν τους Αθηναίους τελείως παλαβούς, «αφού ο Ήλιος έβγαινε απ΄ τον Τρελό και έδυε στο Δαφνί»
Δεν είναι ιδιαίτερα ψηλό βουνό (1026μ.) και ούτε πολύ δύσβατο. Έχει όμως ένα πολυτάραχο βίο και είναι πολύ ταλαιπωρημένο!!! Στην αρχαιότητα έδωσε όλη του σχεδόν τη βλάστηση με τη μορφή ξυλείας και την πέτρα από τα σπλάχνα του. Κάηκε πολλές φορές από τα αρχαία χρόνια μέχρι τις μέρες μας. Στα χρόνια μας χτίστηκε, σε πολλά σημεία (κυρίως στα νότια) σχεδόν μέχρι την κορυφογραμμή του. Καταπατητές πολλοί ζήλεψαν (και ζηλεύουν) αυτό το «φιλέτο». Και αυτό σε πείσμα όλων, θάλλει και μεγαλόψυχα χαρίζει τον φυσικό και αισθητικό του πλούτο σε όλους τους κατοίκους της μεγαλούπολης, ανεξάρτητα αν το αγαπούν ή το επιβουλεύονται!!


Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Λευκάδα

Νησιώτικη στεριά ή στεριανό νησί;

(συνέχεια του ταξιδιού από Στις παραλίες …………..της Ηπείρου!

27-30 Ιουλίου 2004



Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Αγία Μαύρα, σεισμοί, Ιωάννης Ζαμπέλιος, φακές, μουσείο φωνογράφου, νησί και στεριά, Ωνάσης, γιορτές λόγου και τέχνης, Λευκάδιος Hearn, σαλάμι αέρος, Άγγελος Σικελιανός. Μερικά πρόσωπα, πράγματα, γεγονότα, γνωστά, λιγότερο γνωστά ή «άγνωστα» που σχετίζονται με το νησί της Λευκάδας, ένα από τα Επτάνησα, το πιο κοντινό στη Στερεά Ελλάδα, με την οποία το ενώνει μια «κινητή γέφυρα».
Τέσσερεις μέρες στη Λευκάδα δε φτάνουν να πάρεις ούτε μυρωδιά από το υπέροχο αυτό νησί. Για μια πρώτη όμως γεύση καλά ήταν.

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Στις παραλίες …………..της Ηπείρου!


20-26 Ιουλίου 2004


Προς τα βορειοδυτικά

2004, χρονιά «Εθνικής Υπερηφάνειας» και με όσα επακολούθησαν στη διάρκεια των αγώνων με τους «Ολυμπιονίκες» μας Εθνικής Ντροπής.
Πριν όμως από το «Μεγάλο Πανηγύρι» εμείς φεύγουμε από την Αθήνα για 10ήμερες διακοπές στα δυτικά. Ο Γιώργος με τη Ράνια με τη βέσπα και εγώ, η Σοφία και τα τρία παιδιά με το αυτοκίνητο. Μικρή στάση στο Ρίο, να χαζέψουμε λίγο τη γέφυρα και αφού περάσαμε απέναντι πήραμε το δρόμο για Μεσολόγγι. Βγαίνουμε από το δρόμο δεξιά και πάμε για τον Αϊ Συμιό με το πολύ πράσινο όπου και κάνουμε μια στάση να κολατσίσουμε. Είναι ο τόπος που κατέφυγαν όσοι επέζησαν από τη μεγαλειώδη ΕΞΟΔΟ και κάθε χρόνο στην επέτειο πάνε από την πόλη με άλογα και ζουρνάδες. Είναι ειδυλλιακό το τοπίο αν και η συμπεριφορά των συμπατριωτών μας είναι εμφανέστατη. Παντού σκουπίδια!!!Τι διάολο. Τέτοια γαϊδουριά πια; Τους αρέσει άραγε να πηγαίνουν και να τα βρίσκουν τόσο χάλια; Εμείς τα σκουπίδια μας μαζί και συνεχίζουμε. Λίγο μετά στρίβουμε αριστερά και πάμε για Αιτωλικό. Έχουμε αποφασίσει να αποφύγουμε την καρμανιόλα που πάει για Γιάννινα και ακολουθούμε τον μικρότερο, απείρως γραφικότερο και χωρίς καθόλου κίνηση δευτερεύοντα δρόμο που πάει από τα Ακαρνανικά παράλια. Περνάμε τις εντυπωσιακές αλυκές με τα λευκά «βουνά» από αλάτι και το Αιτωλικό χωρίς στάση, με σκοπό να κάτσουμε για φαΐ και καφέ στον Αστακό. Φτάνοντας στη θάλασσα και να ο Αστακός. Ιόνιο!!

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Πεδίο του Άρεως

Όαση στην καρδιά της μεγαλούπολης!
19 Μαρτίου 2012

Ζω σ’ αυτή την πόλη μισό αιώνα και …….κάτι ψιλά! Έχω περάσει έξω από το Πεδίο του Άρεως εκατοντάδες φορές, πεζός ή με το αυτοκίνητο. Και όμως δεν είχα μπει ποτέ μέσα μέχρι πριν περίπου δύο εβδομάδες(!!!!). Τότε μια δουλειά, νομικής φύσης, με έφερε κοντά στα δικαστήρια. Φεύγοντας έφτασα μπροστά σε μια από τις πλευρικές εισόδους του πάρκου. Αντί να κινηθώ εξωτερικά στο πεζοδρόμιο, είπα να μπω μέσα να περπατήσω το λίγο που χρειαζόταν μέχρι την έξοδο που θα με έφερνε προς την πλατεία Βικτορίας.

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Κορινθιακός ρυθμός!!

19 Μαρτίου 2012

Το φυτό Άκανθος που ενέπνευσε τη δημιουργία του Κορινθιακού Κιονόκρανου
 (στο Πεδίο του Άρεως)

Σύμφωνα με το μύθο, ο γλύπτης Καλλίμαχος, εμπνεύστηκε το Κορινθιακό κιονόκρανο από ένα καλάθι που βρισκόταν στον τάφο ενός κοριτσιού στην Κόρινθο. Το καλάθι όπου ήταν τοποθετημένα τα παιγνίδια της, σκεπαζόταν από μια τετράγωνη πλάκα. Γύρω από το καλάθι είχαν φυτρώσει άκανθοι ακολουθώντας το σχήμα του. Έτσι γεννήθηκε το περίτεχνο κιονόκρανο του κορινθιακού ρυθμού!

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Αναφιώτικα-Πλάκα!

Μια μικρή βόλτα στα ριζά του Ιερού Βράχου!

16 Μαρτίου 2012

Καιρό τώρα έψαχνα να βρω την ευκαιρία, να πάρω τη φωτογραφική μου μηχανή και να αρχίζω να ανηφορίζω τα στενά και τα σκαλάκια της Πλάκας

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Μετά το ψάρεμα!

3 Μαρτίου 2012

Όπως είναι γνωστό όταν τα καΐκια επιστρέφουν και ξεψαρίσουν, ακολουθεί μια σειρά από δουλειές για να ετοιμαστούν και πάλι να βγουν για ψάρεμα.

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Καμπιά Εύβοιας

Ένας θησαυρός στη γειτονιά μας!


3 Μαρτίου 2012
-   Το Σαββατοκύριακο ο καιρός θα είναι αίθριος, με λιακάδα και θερμοκρασία που θα αγγίξει τους 20ºC.
Όλα τα κανάλια, στο δελτίο καιρού το ίδιο. Ίσα για να μας ξεσηκώσουν για φευγιό.

Το Σάββατο το πρωί είχε έναν ήλιο –όπως είπε και η Σοφία- «ανελέητο»!!! Δεν μας κρατάγανε μέσα ούτε με αλυσίδες. Από την Παρασκευή η ιδέα που είχε πέσει ήταν Καμπιά Εύβοιας. Μέχρι πριν λίγο καιρό μας ήταν παντελώς άγνωστο αυτό το χωριό. Ώσπου είδαμε ένα μικρό αφιέρωμα στην εκπομπή «Μένουμε Ελλάδα» και πολύ μας άρεσε.

-Κοντά είναι, ωραίο φαίνεται, δεν πάμε για μια αυτοψία;
Και έτσι ξεκινήσαμε. Ούτε 100 χμ, δίπλα στο διάσημο χωριό της Κεντρικής Εύβοιας, τη Στενή. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που τόσο λίγοι το γνωρίζουν.
Από τη Νέα Αρτάκη ο δρόμος στρίβει και ανηφορίζει για τη Δίρφη και τα χωριά της.
Από μακριά το ψηλότερο βουνό της Εύβοιας, δεσπόζει στον ορίζοντα κάτασπρο. Άλλωστε πριν δυο τρεις μέρες χιόνισε, και όχι μόνο εκεί, αλλά σε όλη τη χώρα. Δίπλα στη Δίρφη το Ξεροβούνι. Χαμηλότερο αλλά και αυτό με αρκετό χιόνι.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...