Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Έξι μέρες στο Βερολίνο και τις γύρω περιοχές!

Στην Κ. Ευρώπη πάνω σε 4 ρόδες-Μέρος 1ο-Γερμανία, Βερολίνο και γύρω περιοχές!!
(2ο Οδικό ταξίδι στην Ευρώπη)


Β΄ Έξι μέρες στο Βερολίνο και τις γύρω περιοχές


Ημέρα 5η
Οδηγώντας σε ένα από τους κεντρικότερους αυτοκινητόδρομους της Γερμανίας, τον Α9 με σχετική κίνηση και κάνοντας κάτι παραπάνω από 400χμ., φτάσαμε στον επόμενό μας προορισμό. Η περιοχή της πρωτεύουσας της χώρας. Είχαμε κλείσει να μείνουμε σε ένα κάμπινγκ μεταξύ Βερολίνου και Potsdam, στην περιοχή Kleinmachnow, πάνω στο κανάλι Teltow που πηγαίνει προς την Πολωνία. Οι φίλοι μας τακτοποιήσανε το τροχόσπιτό τους και εμείς τακτοποιηθήκαμε στο συμπαθητικό δωμάτιο που είχαμε κλείσει μέσω internet. Κουρασμένοι από το ταξίδι δεν βγήκαμε. Αράξαμε στο εστιατόριο δίπλα στο κανάλι για να περάσουμε το βράδυ μας. Λουκάνικα, χοιρινές μπριζόλες, πατατοσαλάτες και μπύρες. Και απόλυτη ηρεμία που έσπαγε μόνο από τη μηχανή κάποιου μικρού σκάφους που περνούσε πότε-πότε. Ή μιας μεγάλης πολωνικής μαούνας, φορτωμένης που τράβαγε αργά-αργά προς τα ανατολικά. Στην απέναντι όχθη και μέσα στο πολύ πυκνό πράσινο φτερούγιζε ένα ζευγάρι ερωδιών. Την άλλη μέρα είδαμε ότι είχαν και μικρά. Γαλήνεψε κορμί και νους. Νωρίς στο κρεβάτι για ξεκούραση. Η επόμενη είχε πολλά να κάνουμε και να δούμε.

Ημέρα 6η

ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Το πρωί φεύγοντας περάσαμε από ένα εξουσιοδοτημένο συνεργείο για να προμηθευτούμε το αυτοκόλλητο που χρειάζονται όλα τα οχήματα για να μπουν στην πόλη. Είναι κάτι σαν έλεγχος για την φιλικότητα του οχήματος προς το περιβάλλον.
(http://www.toytowngermany.com/lofi/index.php/t110313.html) Στη συνέχεια μπήκαμε στην ατέλειωτη ουρά των αυτοκινήτων για να μπούμε στην πόλη. Απίστευτη κίνηση. Μπήκαμε λοιπόν από τα νοτιοδυτικά και διασχίζοντας ένα μεγάλο μέρος της πόλης φτάσαμε στην περιοχή που βρίσκεται ο Καθεδρικός (Dom) αλλά και το νησί των Μουσείων. Παρκάραμε εκεί κοντά και πήγαμε να δούμε το Μουσείο της Περγάμου (http://www.smb.museum/smb/standorte/index.php?lang=en&p=2&objID=27&n=2&r=1). Τι να πει κανείς γι αυτό το μουσείο. Πρώτα απ’ όλα ότι τελικά όλοι όσοι σε κάποια φάση έχουν δύναμη την ασκούν πάνω σε ασθενέστερους πάνω κάτω με τον ίδιο τρόπο. Φωνάζουμε, και σωστά, για την κλοπή των Μαρμάρων του Παρθενώνα από τον Έλγιν. Από την άλλη Γάλλοι ή Γερμανοί έχουν γεμίσει τεράστια μουσεία είτε με κλοπιμαία, είτε με ευρήματα τα οποία αφού ανακάλυψαν οι επιστημονικές-αρχαιολογικές τους αποστολές οικειοποιήθηκαν χωρίς κανένα ενδοιασμό. Τι θα ήταν το Λούβρο χωρίς τα «κλοπιμαία» από Αίγυπτο, Περσία, Μεσοποταμία, Ελλάδα; Τι θα ήταν το Βρετανικό; Τι θα ήταν λοιπόν το Μουσείο της Περγάμου χωρίς τα τρία διαμάντια του; Τον βωμό από την Πέργαμο, την πύλη της αγοράς της Μιλήτου και την πύλη της Αστάρτης από τη Βαβυλώνα;
Μέχρι εδώ όμως με την πικρία που βγαίνει όταν βλέπεις τα κλοπιμαία άλλων πολιτισμών να δίνουν αίγλη σε αυτούς που άνομα τα οικειοποιήθηκαν.
Εμείς αυτή τη μέρα θαυμάζαμε τα αριστουργήματα προγόνων από πατρίδες που τις έσβησε η ιστορία, κρατώντας την αίγλη τους ζωντανή μέσα από τα έργα άξιων ανθρώπων.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...